Go kökenleri Tao'cu felsefeden alan 4000 yillik bir tas oyunudur. Söylenceye göre baslangiçta bir fal sistemi olarak ortaya çikmistir. Oyundaki dört köse mevsimleri, 361 nokta da günleri temsil eder. Yüzyillardir degismeyen sade kurallari ve sosuza yakin (361!) varyasyonlari bireye çok genis özgurlükler tanir. Go'da örnegin satrançtaki gibi açiliskaliplari yoktur. Konulan tasin yerinden oynatilmamasi ve geri alinmamasi go'da tipki yasamda oldugu gibi bir geri dönülmezlik ilkesi olusturur. Yani yapilan bir hata oyunun sonuna kadar tahtadan silinemez. Ya da her iyi hamle oyunun sonuna kadar size destek olmayi sürdürür. Ayni go oyununu iki kez oynayamazsiniz.
Go tarihi ve gelenegi olan bir oyundur. Samuraylarin tatamili odalarini, Budist kesislerin tapinaklarini, Japon Imparatorlarinin odalarini ve yoksul çinlilerin kulübelerini de doldurmustur. Bu yüzden go insanlari düsünce kaliplarina hapsetmez. Gerçek bir savasçi ya da tam bir pasifist ya da naif bir sair de kendi stillerince oynayabilir ve basarili olabilir, (bundan da önemlisi) oyundan zevk alabilirler. Bu oyunu ögrenemeyecek olanlar, sadece herseyi somut kar zarar hesaplari olarak algilayan tüccar zihniyetli insanlardir. Yine de iyi oyuncu olmanin yolu savasçiyi ve diplomati, sairi ve tüccari kapsamaktan geçer. Yasama karsi, dogru-yanlis, iyi-kötü gibi karsitlar temelinde olusan itici tavrimizi bir kenara birakip, siyahin sadece beyazin baska bir görüntüsü oldugunu anlamayi gerektirir.
Go "tasli" bir yoldur. Üzerinde az ayak izi olan zorlu yollarda yürümeyi sevenler go'nun büyülü dünyasi sizleri bekliyor... Bu yazi Kerem Karaerkek'in (amatör 1. dan) Go Oyunculari Derneginin Ocak 1995 1. sayisindan alıntıdır